அடிமையாய்
விலக்கி வைத்த
கனியை உண்ட பாவம்
எல்லைகளற்று
விரிந்து கிடக்கின்றது
கனியைக் காட்டித் தந்த
சர்ப்பமோ
கால்கள் போனாலும்
ஊர்ந்து பிழைக்கும் வலியை
கழட்டிப் போட
கற்றுக் கொண்டு விட்டது
விழுங்குமுன்னே
மாட்டிக் கொண்ட ஆதாம்
தண்ணீர் குடிக்கும் பொழுதெல்லாம்
தொண்டையில்
ஏறி இறங்கிக் கொண்டிருக்கும்
ஒரு ஆப்பிளோடு
தப்பிப் பிழைத்துக் கொண்டார்
விலக்கப்பட்ட கனியும் கூட
விமோசனம் பெற்றுவிட்டது
தினம் தினம்
உண்ணச் சொல்லும்
மருத்துவனின் தயவோடு...
விழுங்கித் தொலைத்த
ஏவாள் மட்டும்,
வயிற்றினுள் திணிக்கப்பட்ட
கர்ப்பப் பையிடம்
இன்றளவும் அடிமையாய்...
5 comments:
அருமையான கவிதை.
கருப்பையைக் கிழித்தெரியுங்கள் என்று யாரோ சொன்னது நினைவிற்கு வருகின்றது. கருப்பைதான் பெண்களை அடிமைப் படுத்துகிறது என்றால் மிகையாகாது.
கவிதையைச் சொன்னவிதம் மிகவும் அழகு.
அருமையான கவிதை. பாராட்டுக்கள்!
நீங்க நம்ம ஊரு காரரா?அடடே!
ஆமாம் ராமா, மேலும் நண்பன் நமது நண்பர்தான்.
மிக்க நன்றி.
குழந்தை பெற்றுத் தருவதையும், அக்குழந்தைகளை வளர்க்கும் பொறுப்பிலிருப்பவள் எப்படியெப்படி இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லிச் சொல்லியே அவள் அடிமைப்படுத்தப்பட்டாள்.
குழந்தை பெற்றுத் தருவதை அவள் மறுத்து விட்டால் மட்டுமே, அவளைச் சுற்றி எழுப்பப்பட்ட சுவர்கள் தகர்ந்து விழும்.
அவளால் மறுக்கவும் முடியாது - விடுதலையைப் பெறவும் முடியாது என்பது தான் சோகமே....
Post a Comment