நண்பன் .... (தருமியும் படிக்கலாம்...)

தட்டுங்கள் திறக்கப்படுமென்று
கூவிக்கொண்டே
கூடியவர்களின் வரிசை
நீண்டுகொண்டேயிருக்கிறது.

இல்லையென மறுக்கமாட்டானென
வான்நோக்கியுயர்த்திய
கைகளால்
வெளிச்சம் தேய்ந்துகொண்டேயிருக்கிறது.

உண்டென்றும் இல்லையென்றும்
வாத பிரதிவாதங்களின் குரலில்
பிரபஞ்சமே ஊமையாகின்றது

எம்மை ஏன் கைவிட்டீரென
அழுகின்ற குரலின்
குற்றச்சாட்டொன்றும் வீசப்படுகிறது

யானைப்படை விரட்டியடித்த
அபாஃபீல்கள்
எங்கே போயினவென்ற
ஏளனமொன்றும் எழுந்து நடக்கிறது.

எல்லோருக்கும் ஏதோவொரு
அதிசயமொன்று வேண்டியதிருக்கிறது
அவனிடமிருந்து.

ஏதும் கிடைக்காதென்று
அலுப்படைந்தவர்கள்
உறுதியாக மறுக்கின்றனர்
அவன் இல்லையென்று.

மளிகைப் பட்டியல் நீளம்
கோரிக்கைகளுடன்
தேடித்தேடி அலைகின்றனர்
பல வழிகளினூடாகவும் -
அவன் இருப்பை நம்புபவர்கள்.

ஏதோவொரு
எதிர்பாராத தருணத்தில்
எதிர்பட்டுவிட்ட
அவன் கேட்டான் -
எடு பட்டியலை
கொடுக்கிறேன் கேட்டதை

ஏதுமில்லை.
நமக்குள் கேட்பதும்
கொடுப்பதுவுமெதற்கு
ஏதோ ஒரு பரவசத்தில்
இயல்பாய் பிறந்த சொற்கள்
என்னிடமிருந்து.

அவனே திகைத்த பொழுது
நமக்குள்
நன்றியும் மன்னிப்பும்
கிடையாது
போய் வா

ஒரு துளி திகைப்பு
புன்னகையாக
மலர்ந்திறங்கும் வேளையில்
மறைந்து போனான்

யாரிடத்திலும்
சொல்லப்போவதில்லை
அவன் வந்ததையும்
போனதையும்
புன்னகைத்ததையும்.