கர்மா

தன் நிழலை
ஒட்டி வைத்தான்
தான் உண்டாக்கியதன் மேல்.

தன் தவற்றிற்கு
தன் நிழல்
தண்டனை அடைவது
அவனுக்குத் தெரியவில்லை.

இறந்த காலத்தின்
தவறுகள் படிந்த
நிகழ்காலத்தை
வாழ்வது
நிஜம்மான அவனின்
நிழல் மட்டுமே

செத்தவன்
கர்மம் தொலைக்க
சமயம் வாய்க்குமுன்னே
வந்திறங்கும் தண்டனை
காலத்தின் கைப்பிடியில்
குழந்தையாக அவன்

திடீர் தாக்குதல்
வலியில் திகைத்து
வலி வந்த
வகையைத் தேடுவானா?
வலித்த வேதனையை
அழுது தீர்ப்பானா?