ஆயிஷா என்ற அற்புதம்

ஆரோக்கியம் என்ற அறியாமை நிறைந்த மனிதர் -

ஒரு கண்டுபிடிப்பு செய்திருக்கிறார் - //நண்பன் என்ற ஷாஜஹான்//

பாவம். அவ்வளவு சிரமப்பட்டிருக்க வேண்டாம்.

தமிழ் மணத்தில் போய் பீர் என்று பார்த்திருந்தாலே தெரிந்திருக்கும் - நான் என் வலைப்பூவை பீர் முகமது ஷாஜஹான் என்ற பெயரில் தான் பதிவு செய்து வைத்திருக்கிறேன்.

என்றாலும் ஒரு நண்பர் எழுதிய தளத்தில் பின்னூட்டமிட்டிருக்கிறார் - இஸ்லாத்தைத் தோற்றுவித்த நபிகளைப் பற்றி.

இந்த மனிதர் - ஆரோக்கியம் - நாகரீகம் என்பதை துளியும் அறியாதவர் என்பது அனைவரும் அறிந்தது தான். இதனால் அவருடைய பதிவுகள் எதையும் வாசிப்பதில்லை. ஆனால், இஸ்லாமியப் பெயர் தாங்கிய எவரையும் எப்படியும் சீண்ட்டுவது, வம்புக்கு இழுப்பது என்ற வகையில் செயல்பட்டு, அவர்களையும் (எங்களையும்) ஆராய்ச்சிப் பார்வையோடு இஸ்லாமிய நூல்களைக் கற்க வைத்து - ஆன்மீகத்தில் நாட்டம் கொள்ள வைக்காமல் விடக்கூடாது என்ற முனைப்பில் இயங்குகிறார் போலிருக்கிறது.

பாருங்களேன் - இதுவரையிலும் நான் எந்த ஒரு ஆன்மீகப் பதிப்பையும் எழுதியதில்லை. ஏனென்றால் நமக்கு அத்தனை பெரிய ஞானம்.!!!

அதனால் இந்த மாதிரி விஷயங்களை எல்லாம் - நல்லடியார், இறைநேசன், அபு முஹை ஆகியவர்கள் செய்யட்டும் என்று ஒதுங்கிக் கொண்டு - வெறுமனே அரசியல், சமூகத தளங்களில் இஸ்லாத்திற்கு எதிரான கருத்துகளுக்குப் பதில் சொல்லும் வகையில், வரும் செய்திகளை தொகுத்து வழங்கிக் கொண்டிருந்தேன்.

அதில்லாமல், கவிதைகள், கட்டுரைகள், சிறுகதைகள் - கொஞ்சம் தமிழ் உணர்வாளர்கள் மீது ஒரு வாஞ்சை என்று ஒரு கலக்கலான ஆளாக இருந்தேன்.

ஆனால், ஆரோக்கியமற்ற நமது நண்பரின் தூண்டுதலால் - இப்பொழுது இஸ்லாமியப் புத்தககங்களையும் தீவிரமாக வாசிக்கும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டிருக்கிறேன் - ஆரோக்கியத்திற்குப் பதில் சொல்ல அல்ல. சுய அறிவுக்காக மட்டும் தான்.

ஆனால், படித்த பிறகு தான் பிரமிப்பு எழுகிறது - இத்தகைய வரலாறுகளை ஏன் முன்னரே படிக்கவில்லை என்று. வெறுமனே சிகரெட் பிடிப்பதை விட்டதை கட்டுரையாக எழுதி காலத்தை வீணடித்து விட்டோமே என்று.

இவ்வாறு வாசித்த பொழுது தான் தோன்றியது. இதை எழுதியே ஆக வேண்டும் என்று.

இது யாருக்குமான பதிலும் இல்லை. என் வாசிப்பும் வாசித்ததைப் பகிர்ந்துகொள்ளுவதும் மட்டும்.
****
Hadhrat Ayesha Siddiqa - Her life and works என்றொரு புத்தகம் இருக்கிறது. எழுதியவர் அல்லாமா சையத் சுலைமான் நத்வி.
****
ஆயிஷாவுக்கு திருமணமாகும் பொழுது வயது - 9.

சிறிய வயது தானென்றாலும் - அப்பொழுதே அவர் மனதாலும் உடலாலும் வளர்ச்சியில் முழுமையடைந்திருந்தார். குரான் வாசகங்களை ஒருமுறை கேட்டாலே அதை மனனம் செய்வதும், குரான் வாசகங்கள் இறங்கிய சந்தர்ப்பங்களை நினைவில் வைத்திருப்பதும், பெரியவர்கள் மீது மதிப்பும் மரியாதையும் வைத்திருப்பதும் என பல நல்ல குணங்கள் நிறைந்தவராக விளங்கினார். தந்தையார் - அபூபக்ர் சொல்லித்தரக்கூடிய கவிதை வரிகளையும், பழ மொழிகளையும் மனதில் ஆக்கிக் கொண்டிருந்தார்.என்றாலும், திருமணம் முடிந்ததும் உடனே நபிகள் அவர்களுடன் சென்று விடவில்லை. வயதின் காரணமாக தந்தையார் வீட்டிலே தங்க வைக்கப்பட்டிருந்தார். பருவ வயதிற்கு வந்த பின்னே தான் அவர் வாழ்வதற்காக நபிகள் அவர்களின் இல்லத்திற்குச் சென்றார்.

வலைப்பூக்களிலே பலர் காழ்ப்புணர்ச்சியுடன் எழுதி வருவதற்கு எந்த வித ஆதாரமும் கிடையாது. இவர்கள் ஆதாரமாக கொடுப்பதெல்லாம் - சில இணையதள முகவரிகள் மாத்திரமே. இந்த இணைய தள முகவரிகள் எத்தனை தூரம் உண்மையானவை என்று இணையத்தில் இயங்கும் எல்லோருக்கும் எளிதாகப் புரியும். ஒரு இரண்டாயிரம் ரூபாய் இருந்தால், ஒரு வருடத்தை இணையத்தில் ஓட்டலாம். இவையெல்லாம் குரோத மனப்பான்மையுடன் துவங்கப்பட்டவையே.



கிட்டத்தட்ட ஓராயிரம் ஆண்டுகளாக சொல்லியும் மக்கள் மத்தியில் எடுபடாமலேபோன குற்றச்சாட்டுகள் தான் இவை.

என்றாலும் புதிதாக குற்றச்சாட்டு சொல்கிறார்கள் -

காம இச்சைக்காக நபிகள் பலதார திருமணத்தைச் செய்து கொண்டார்கள் என்று.

தவறு.

இஸ்லாத்தில் - வாழும் முறையை விளக்க மூன்று வகையான வழிமுறைகள் உள்ளன.

1. குரான், 2. ஹதீதுகள் 3. நபிகளின் வாழ்க்கை முறை.

சிலவற்றை சொன்னால் புரியும். சிலவற்றிற்கு முன்னுதாரணங்கள் இருந்தால் மட்டுமே புரியும். ஒரு வாழ்க்கை முறைக்கு முன்னுதாரணம் வேண்டுமென்றால் அந்த முன்னுதாரணத்தை நபிகள் வாழ்வில் வாழ்ந்து காட்டினால் மட்டுமே ஏற்கப்படும் என்பது அனைவருக்கும் எளிதில் விளங்கக் கூடிய காரணம் தான். அதனாலே பலதரப்பட்ட வாழ்க்கை முறையையும் நபிகள் ஒருவர் மூலமே உதாரண வாழ்க்கையாக காட்ட வேண்டி இருக்கிறது. அதனால் நபிகள் வாழ்ந்த முறைகள் அனைத்தையும் ஒருவன் தன் வாழ்விலே செய்து விட வேண்டுமென்பதில்லை. தனக்குப் பொருந்தியவற்றை எடுத்துக் கொள்வது என்பது சரியானது. நேர்மையான மனதுடன் இருப்பவர்கள் இதை உணர்வார்கள் - மாற்று மதத்தினர் என்றாலும்.

ஆக, நபிகளின் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு அசைவிலும் ஒவ்வொரு செய்தி இருக்கின்றது.

முதலாவது காம இச்சை தீர்க்க திருமணங்களா?

இல்லை.

அது தான் குறிக்கோள் என்றால் நபிகள் தனது இருபத்தைந்தாவது வயதில், தன்னை விட பதினைந்து வயது மூத்த விதவையைத் திருமணம் செய்து கொள்ள வேண்டியதில்லை. அப்படியே திருமணம் செய்து கொண்டிருந்தாலும் அந்த பந்தத்திற்குள்ளேயே முடங்கிக் கிடக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. அந்தக் கால வழக்கப்படி, மேலும் இளம்பெண்களை திருமணம் செய்தோ - அல்லது அழகிய அடிமைகளை வாங்கியோ தனது இச்சைகளைத் திருப்தி படுத்திக் கொண்டிருக்க முடியும். ஆனால், நபிகளின் தேவை அதுவாக இருக்கவில்லை. நீண்ட நேரம் தனிமையில் தங்கி இருப்பதும், மனதிற்குள் இனம் புரியாது உறுத்திக் கொண்டிருக்கும் ஏதோ ஒரு இறைஅச்சத்தில் மௌனமாக இருப்பதுவுமாகவே இருந்தார். போதாக்குறைக்கு மலையில் குகை வாசம் வேறு. தன் கணவரின் இயல்பறிந்த கதீஜா அவர்களும் மறுப்பேதும் சொல்லாது - கணவருக்கு உணவை அனுப்பிக் கொண்டிருந்தார்.

இந்த இயல்பினராய நபிகளுக்கு, காமத்திற்காக செலவிட எங்கு நேரம் இருந்திருக்கும்?

விதவை மறுமணம் என்பது இன்னும் ஒரு விவாதப் பொருளாகவும் - அது மனைவியை இழந்த கணவன்மார்களுக்கோ அல்லது ஆண் வயோதிகரான பின்னர் வேறுவழியில்லை என்பதினால் பரீசீலிக்கப்படும் ஒரு காரியமாகத் தான் இருக்கிறது இங்கு.

ஆனால், இதை அந்தக் காலத்தில் நபிகள் வாழ்ந்து காட்டினார் -

விதவை மறுமணமே தனது முதல் choice என்று.

21ஆம் நூற்றாண்டைப் பற்றி பேசுபவர்கள் இன்னமும் ஜீரணிக்க இயலாமல் தவிக்கிறார்கள் -முதல் திருமணமாக ஒரு விதவையை ஏற்றுக் கொள்வதைப் பற்றி.

இத்தனை தான் நமது சிந்தனைத் தளம்.

ஆனால் முழுமுதல் முன் உதாரணம் நபிகளாரின் வாழ்க்கை - அதில் முதலாவதாக அவர் திருமணத்தை செய்கிறார் - ஒரு விதவையை. அப்பொழுது அவர் நபிகள் கூட இல்லை. ஒரு சாதாரண இளைஞன்.
இந்த திருமணம் 25 வருடங்கள் நீடிக்கிறது. தனது 50 ஆவது வயதில் இழக்கிறார் தனது துணையை. இடைப்பட்ட காலத்தில், நபித்துவம் பெற்று, அதை முதன்முதலில் தனது மனைவிக்கு அறிவிக்கிறார். எந்தக் கேள்வியுமின்றி தன்னை ஒரு முஸ்லிமாக மாற்றிக் கொள்கிறார். அவர்களது அன்பும் பாசமும் மேலும் உறுதியடைகிறது. தன் செல்வமனைத்தையும் இஸ்லாத்தின் வழியில் செலவழிக்கிறார். பிறகு இறந்து போகிறார். தன் மனைவியின் மீது அளவற்ற பாசம் கொண்ட நபிகள் அந்த நினைவிலேயே வாழ்கிறார். 3 வருடங்கள் வரையிலும் வேறெந்த துணையுமின்றி.

அந்தக் காலத்து அரபு வழக்கம் - குலம் கோத்திரம் பார்த்து ஒவ்வொன்றிலும் ஒன்றாக பெண்களைத் திருமணம் செய்து கொள்வது.

ஏன்?

ஒரு பாதுகாப்புக் கருதி.

வியாபாரத்திற்கு பணம் புரட்ட, அல்லது யுத்தம் புரியும் பொழுது தேவைப்படும் படைபலத்திற்காக. பெண் வீட்டார்களும் தங்கள் நலனைக் கருதி, சக்தி வாய்ந்த மணமகனைத் தேடிக் கொள்வர். நபிகளின் வம்சமும் மிகவும் சக்தி வாய்ந்த குலம் தான். என்றாலும் மன உறுதிமிக்க நபிகள் அதனைப் பொருட்படுத்தவில்லை. ஒரே பெண்ணுடன் அமைதியான, ஆனந்தமான வாழ்க்கையைத் தான் வாழ்ந்தார்கள் - தனது வாழ்வின் பெரும்பகுதி வரை. தனது இளமை முழுவதையும். வயது மூத்த தன் மனைவியுடன் தான் செலவிட்டார்கள்.

மகிழ்வான வாழ்க்கையை வாழ்ந்தார்கள்.

இந்த மாதிரி வாழ்க்கை வாழ்ந்த ஒரு மனிதரை - இச்சை பிடித்தவர் என்று சொல்பவன் - அவதூறு பேசுபவன் - தான் இன்னது செய்கிறோம் என்று அறியாத மனநிலை பிறழ்ந்த மனிதர்கள் அல்லாமல் வேறு எவராக இருக்க முடியும். அத்தகைய மனிதர்களில் சிலர் எல்லாவிடத்தும் இருக்கத் தான் செய்தனர் - செய்கின்றனர்.

மனைவி இழந்து இறைப்பணியில் மூழ்கிக் கிடந்து மூன்று வருடங்கள் ஓடி விட்டன. இந்த இடைப்பட்ட காலத்தில், இஸ்லாமில் இணைந்தவர்கள் எண்ணிக்கையும் கூடுகிறது. அவர்களை தொலைத்துக் கட்டுவோம் என்ற கங்கணத்துடன் அலையும் கூட்டமும் கூடுகிறது. மக்கா விட்டு மதினா நீங்க வேண்டும் என்றெல்லாம் திட்டமிடப்படுகிறது. உற்ற தோழர் அபுபக்ர் அவர்களின் வீட்டில் தான் தினமும் ஆலோசனை செய்யப் படுகிறது.

நபிகளுக்கு தனக்கும் ஒரு வீடு இருக்கிறது - அங்கும் பெண் குழந்தைகள் இருக்கிறார்கள் என்ற நினைப்பெல்லாம் பின் தங்கி விட, அதைக் கண்டித்து காவ்லா என்ற பெண்மணி - நபிகளிடத்தில் திருமணம் செய்து கொள்ள வற்புறுத்துகிறார். ஆயிஷா என்ற பெயரை முன்மொழிகிறார். ஆயிஷாவை ஏற்கனவே அறிந்திருந்த நபிகள் 'அவர் சிறுமியாயிற்றே' என்று மறுக்க அதற்கு காவ்லா ஒரு விடை சொல்கிறார் - சௌதா - விதவையையும் திருமணம் செய்து கொள்ளுங்கள். அதே சமயம் - ஆயிஷாவை மணம் செய்து தந்தை வீட்டிலே இருக்கட்டும். தக்க வயது வந்ததும் அழைத்துக் கொள்ளலாம் என்றும் கூற, நபிகள் பின்னர் ஒத்துக் கொண்டனர்.

இந்த திருமணத்திலும் செய்திகள் உள்ளன.

ஆம்.

நபிகள் திருமணம் செய்து கொள்ளும் முன் - ஆயிஷா - சிறுமி - மற்றொருவருக்காக நிச்சயிக்கப்பட்டிருந்தார். மத்ஆம் மகன் ஜாபீர் என்பவருக்காக. இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொண்டு, செல்வம் எல்லாம் கரைந்து கொண்டிருக்கும் தருணத்தில், தன் மகளைத் திருமணம் செய்து அனுப்பி விட்டால், நலமாக இருக்குமே என்று எண்ணி, மணமகன் வீட்டை அணுகி, ஆயேஷாவை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் பொழுது, அவர்கள் மறுத்து விடுகிறார்கள். ஏன்? ஆயிஷா தங்கள் வீட்டிற்கு வந்தால், தனது மகன் மனதை மாற்றி, மயக்கி, இஸ்லாமியனாக்கி விடுவாள் - அதனால் அவள் தேவையில்லை என்று கூறி விடுகிறார்கள். திருமணம் தடைபட்டு விடுகிறது.

இப்படி நிச்சயிக்கப்பட்ட திருமணம் தடைபட்டால், அப்புறம் அந்தப் பெண்ணின் கதி என்ன இந்த நாட்டில் என்று இந்த இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் விளக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.

அவளுக்குத் தகுந்த மாப்பிள்ளை கிடைப்பானா? அவள் ஜாதகத்தைக் குறை கூறி, மட்டம் தட்டி, அந்த குடும்பத்தையே சின்னா பின்னமாக்கி விடுவீர்கள் தானே.? இல்லையென்று மறுக்க வேண்டாம் - இப்படி சின்னபின்னமான குடும்பங்களை நான் அறிவேன்.

நாளை ஒரு இஸ்லாமிய இளைஞன் இத்தகைய மூட பழக்க வழக்கங்களுக்கு அடிமை ஆகிவிடக்கூடாது என்ற நெறிமுறையும் இங்கு ஏற்படுத்தப் படுகிறது. ஆம் - நிச்சயித்த திருமணம் நின்று போய்விட்டதென்பதால் அந்தப் பெண் தீண்டத்தகாதவள் ஆகி விட மாட்டாள் - மாறாக அவளும் ஒரு நல்ல மனைவியாக பரிணமிக்கக் கூடும் என்ற முன் உதாரணத்தை ஏற்படுத்திக் கொடுத்தார்.

இந்த முற்போக்குச் சிந்தனைகளை எல்லாம் மட்டம் தட்ட வேண்டும் என்ற மனநிலை கொண்டவர்கள் தான் - இதை இச்சையாகப் பார்க்கிறார்கள். முதலில், இந்தத் திருமணத்தைப் பற்றிப் பேச மனதில் ஒரு நேர்மை வேண்டும். கண்ணை மூடிக்கொண்டால் போதுமென்பவர்களிடத்தில் எந்த நியாயம் இருக்கப் போகிறது.? (இவர்களுடைய நியாயம் தேவையில்லை என்பது வேறு)

திருமணம் முடிந்து மூன்றாண்டுகள் கழிந்த பின்பு, மக்கா விட்டு நீங்கி மதினா சென்ற பின்னர் - மசூதியையும் சில குடியிருப்புகளையும் தோற்றுவித்த பின்னர் -சாவகாசமாக தன் மணமகளை அழைத்துக் கொள்கிறார் - 12 ஆவது வயதில் - பருவமடைந்த வயதில். இதுவரையிலும் எழுதியவற்றைக் கொண்டு, இப்பதிவை முடித்திடலாம் தான்.

ஆனால், ஆயிஷா என்ற அற்புதப் பெண்மணியின் வாழ்க்கையைப் படித்த பின்னர், மீதியையும் கொஞ்சம் சுருக்கமாகவே சொல்லி விடுகிறேன்.

ஒன்பதாவது வயதில் திருமணம் நடந்தது. மக்காவில். நபிகள் மறைந்து மறைந்து தான் நடமாடவே முடிகின்ற காலம் அது. அங்கு தாம்பத்ய வாழ்க்கை வாழ நேரமேது? சிறுமியும் வளர்கிறாள். அறிவை வளர்த்துக் கொள்கிறார். நற்பண்புகளை வளர்த்துக் கொள்கிறார். அவருக்குத் தெரிந்திருக்கிறது - தான் எத்தகையவரின் மனைவியாக இருக்கிறோம் - அவருக்குத் தக்கபடி இருக்க வேண்டுமே என்ற கவனம் கொண்டு - தன்னை வளர்த்துக் கொள்கிறார். தன் தந்தையாருடன் நபிகள் உரையாடும் பொழுது கவனத்துடன் கேட்டுக் கொள்கிறார் - குரான் வசனங்களை. அதன் உட்பொருட்களை.

புத்திசாலித்தனமும் மதிக்கூர்மையும் கொண்டு வளர்ந்து வருகையில் - எல்லோரும் மதினாவிற்கு செல்கின்றனர். பள்ளிவாசல், எல்லோரும் தங்குவதற்கு சிறிய குடில்கள் கட்டுவது என்று ஒன்பது மாதங்கள் கழிந்த பின்பு - தன் மணமகளை அழைத்துக் கொள்கிறார். இனிய வாழ்க்கை. இடையே பழிச்சொற்கள். அதைத் துடைக்க, புறம் பேசுபவர்களைக் கண்டித்து குரான் வசனங்கள் இறங்குகிறது.

ஆயிஷாவின் தாய், மகளுக்கு அறிவுரை கூறுகிறார் " கணவரின் கால்களைத் தொட்டு வணங்கு "

என்ன நினைக்கிறீர்கள்? ஆயிஷா செய்தாரா? இல்லை. ''என்னைப் படைத்த இறைவனை அன்றி பிறரை வணங்குவதில்லை ''

ஆம்.

இதுதான் இஸ்லாம்.

இது தான் பெண்களுக்கு கொடுக்கப்பட்ட சுதந்திரம்.

கணவனின் காலில் வீழ்வது கூட அவசியமில்லை.

இத்தகைய ஆளுமை மிக்க பெண்மணி ஆயிஷா. அவரைக் கண்டால் மன்னர்கள் கூட அஞ்சினார்கள். இல்லையென்றால், ஒரு பெண்மணியான அவர் - படை திரட்டி -கலிபாவை எதிர்த்து போர் புரிந்திருக்க முடியுமா?

ஆம்.

கலிபா அலி அவர்களை எதிர்த்துத் தான் ஆயிஷா அவர்கள் போர் புரிந்தார்கள். முதல் வெற்றி - பாஷ்ரா நகரில். அங்கேயே தங்கி இருக்கிறார். கலிஃபாவாக முடி சூடிய அலி அவர்கள் - இழந்த நகரத்தை மீட்க பாஷ்ரா நோக்கி வருகிறார்கள். சமரச பேச்சு வார்த்தைகள் நடக்கின்றன.

பலரும் நடுநிலை வகிக்கிறார்கள். பாஷ்ரா நகரின் எல்லையில் யுத்தம் நடக்கிறது. சகோதரர்கள் சகோதரர்களுடன் மோதுகிறார்கள்.

எதன் பொருட்டு?

முந்தைய கலிஃபா உதுமான் அவர்கள் அடையாளம் தெரியாத நபர்களால் கொலை செய்யப் படுகிறார்கள். அது பற்றி சரியான விசாரணை நடத்தப்படவில்லை என்பது ஆயேஷாவின் குற்றச் சாட்டு. மேலும் தேர்தல் பார்வையாளராக நியமிக்கப்பட்ட - ஜுபைர், தல்ஹா - இவர்கள் இருவரும் வற்புறுத்தப்பட்டனர் -அடுத்த கலிஃபாவாக அலி அவர்களைத் தேர்ந்தெடுக்க என்ற குற்றச்சாட்டும் உண்டு.

எல்லாமாக சேர்ந்து யுத்த களம் வரைக்கும் வந்தாகி விட்டது.

யுத்தம் நடக்கிறது முடிவிற்கு வந்த பாடில்லை. யுத்த களத்தில் நடுநாயகமாக - ஆயேஷா அவர்களின் ஒட்டகம். அந்த ஒட்டகத்தை வீழ்த்தினால் மட்டும் தான் யுத்தம் நிற்கும் என்ற நிலையில் அந்த ஒரு ஒட்டகத்தை சுற்றியே போர் நடக்கிறது. அம்புகள் எய்யப்படுகின்றன. ஒட்டகத்தின் மீதுள்ள அம்பாரியின் கனத்த துணி கிழியத் தொடங்குகிறது.

ஆயேஷாவின் படைகள் ஒட்டகத்தைச் சுற்றி வளையம் வளையமாக நின்று கொண்டு போரிடுகின்றனர் - யுத்த பாடலைப் பாடிக் கொண்டே

நாங்கள்
ஜாப்பாவின் மக்கள்
எங்கும் ஓட மாட்டோம்
எதிரிகளின் தலைகள் வீழும் வரை
குருதி வடிந்து முடியும் வரை.

ஓ எங்கள் அன்னை ஆயிஷாவே
அஞ்சாதீர்கள்
உங்கள் பிள்ளைகள் நாங்கள்
சக்தி மிக்கவர்கள்
வீரம் மிக்கவர்கள்
எம் நபியின் மனைவியே
ஆசிர்வதிக்கப்பட்ட
கணவனைக் கொண்டவளே
நாங்கள் எல்லாம்
ஜாப்பாவின் மக்கள்
இந்த ஒட்டகத்தின் பாதுகாவலர்கள்

தேனை விட இனிப்பானது
மரணம் எங்களுக்கு
மரணத்தின் மடியில்
பாலூட்டப்பட்டவர்கள்

நாங்கள் அறிவித்தோம்
உதுமான் பின் அஃபானின்
மரணத்தை திருப்பிக் கொடு
தலைவனை திருப்பிக் கொடு
தகராறு ஏதுமில்லை பின்னர்.

நாடி நரம்புகள் புடைக்க உற்சாகமாகப் பாட்டெழுப்பிப் பாடிக் கொண்டே யுத்தம் புரிகின்றனர். உயிரிழக்கின்றனர்.

எழுபது பேர் அவ்வாறு உயிர் இழந்த நிலையில் ஒரு சிறிய இடைவெளி கிடைக்கிறது. அதனூடாக உள்ளே செல்லும் ஒருவன் - ஒட்டகத்தின் ஒரு காலை வெட்டி விட - ஒட்டகம் வீழ்கிறது.

ஒரு விநாடியில் யுத்தம் நின்று போய்விடுகிறது.

எல்லோரும் திடுக்கிட்டுப் போய் ஓடி வருகின்றனர் - ஒட்டகத்தை நோக்கி. முதலில் ஓடி வந்தவர் - அலி. அன்னை ஆயிஷா காயமுற்றாரோ என்ற பதைபதைப்புடன். அலியைப் பார்த்ததும் அவர் மீது தனக்கு தனிப்பட்ட கோபம் எதுவுமில்லை என்கிறார். வேறு ஒரு ஒட்டகம் வரவழைக்கப்படுகிறது. பாஷ்ராவில் தன் ஆதரவாளர் ஒருவர் வீட்டிற்குச் சென்று ஓய்வடுத்தபின் தன் சகோதரனுடனும், கண்ணியமிக்க நாற்பது பெணகளுடனும் ஹிஸஸ் நோக்கி புறப்படுகிறார். அலி அவர்கள் பின்னால் சிறிது தூரம் பயணம் செய்கிறார்.

ஆம் - கலிஃபா - மாமன்னர் - அராபிய தீபகற்பம், சிரியா, எகிப்து, இராக் என்ற நாடுகள் அனைத்தும் அன்று அவர் கட்டுப்பாட்டில்! ஒரு பேரரசர். ஆனால், அவர் - அன்னை ஆயிஷாவின் பயணக் கூட்டத்தாருடன் பின்னால் நடந்து செல்கிறார் - சற்று தூரம் வரை.

பின்னர் தன் மகனை அனுப்பி வைக்கிறார் - இறுதி வரையிலும் பயணம் செய்து பத்திரமாக பயணத்தை முடித்து விட்டு வருமாறு அனுப்பி வைக்கிறார்.

இந்த யுத்தம் தான் வரலாற்றில் குறிக்கப்படுகிறது - The war of camel என்று.

இத்தகைய ஆளுமை மிக்க பெண்மணி - பாலியியல் துன்புறுத்தலுக்கு ஆளாகியிருந்தால் - அந்த மனதில் - ஒரு துளி கூட வீரமோ தைரியமோ இருந்திருக்குமா? சுத்தமாக அற்றுப் போயிருக்கும். அஞ்சி அஞ்சி நடப்பர். ஆளுமையும், வீரமும் கண்ணியத்துடனும் தன்மானத்துடனும் வளர்க்கப்பட்ட விதத்தில் தான் வருமே அன்றி, கொடுமைக்கு ஆளான சிதைந்த உள்ளத்திலிருந்து அல்ல.

மேலும் ஆயிஷா வாழ்ந்த கால கட்டத்தில் அவர் தாம் மிகுந்த அறிவு பெற்றவர். ஒரு முறை அமீர் மூவய்யா தன் அவையினரைப் பார்த்துக் கேட்டார் - நம் தேசத்தில் மிகுந்த அறிவுடையவர் யாரென்று. அவருக்குக் கிடைத்த பதில் - அன்னை ஆயிஷா. அதன் பின் அமீர் ஆலோசனை ஒன்று கேட்டு கடிதம் எழுதுகிறார் - தன் மகனை தனக்குப் பின்னர் மன்னராக்க வேண்டும் என்று. ஆயிஷா மறுத்து அறிவுரை சொல்கிறார்.

இது தான் ஆயிஷா

இது தான் இஸ்லாம் பெண்களுக்குக் கொடுத்த உரிமை.

மரியாதை.

இன்று இப்படி இல்லையே என்று சொல்பவர்களுக்கு - இடைப்பட்ட காலத்தில் இஸ்லாமிய உலகம் அடிமைப்பட்டு சிதறிப் போயிற்று. வசதிகளும் வாய்ப்புகளும் குறைந்து போயின. கிடைத்த வாய்ப்புகளைப் பகிர்ந்து கொள்ளும் பொழுது - அதில் முதலிடம் இயல்பாகவே ஆண்களுக்கு என்றாகியது.

ஆனால், இன்று செல்வமும் செழிப்பும் திரும்ப வந்தடைந்த பொழுது - மீண்டும் கதவுகள் திறக்கின்றன. தன்னை ஏமாற்றிய கணவனைக் கோர்ட் படியேற்றி, தண்டனை வாங்கிக் கொடுத்த கதையை நானே என் வலைப்பூவில் எழுதியிருக்கிறேன்.

இஸ்லாமியப் பெணகள் கூட்டம் கூட்டமாக சென்று கல்வி கற்கின்றனர். ஆதாரம் வேண்டுமென்றால் அமீரகத்திற்கு வாருங்கள். பல ஆண்களும் இயங்கும் அரசில் பெண் மந்திரி இருக்கிறார். உலக வர்த்தக அமைப்பின் கூட்டத்திற்கு தன் நாட்டின் சார்பாக சென்று பேசியிருக்கிறார். அனைவரும் அவர் பேசியதை ஆவலுடனும் உற்சாகத்துடனும் கேட்டிருக்கின்றனர். உள்ளூர் அமைப்புகளுக்கு தேர்தல் நடந்திருக்கிறது.

'என்று பெண்கள் நள்ளிரவில் கூட தனி மனுஷியாக சுதந்திரமாக உலாவ முடிகிறது அன்று தான் எந்த ஒரு நாடும் சுதந்திரம் பெற்றதாகக் கருதுவேன்.'என்றார் காந்தி.

இன்று அந்த சுதந்திரத்தைப் பெண்களுக்கு வழங்கி இருப்பது அராபியத் தீபகற்பம் தான். ஓமன் நாட்டிற்கு சென்று வந்த சுஜாதா எழுதுகிறார் - கற்றதும் பெற்றதுமில் - ஓமன் நாட்டு மன்னர் போல் ஒருவர் கிடைத்து விட்டால் - பின்னர் யாருக்கு வேண்டும் ஜனநாயகம்? என்று.

இது ஓமன் நாட்டிற்கு மட்டுமல்ல - அமீரகம் உட்பட பல நாடுகளுக்கும் பொருந்தும்.

இன்று இஸ்லாமிய மக்கள் தொகையில் சரிபாதி பெண்கள் என்பதை எல்லோரும் உணர்ந்திருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு கல்வி, வேலை வாய்ப்பு இவற்றில் சரி சம பங்கு கொடுக்க வேண்டும் என்பதில் எல்லோருக்கும் ஆர்வம் வந்திருக்கிறது. அரபு நாட்டு அரசுகளுக்கு மட்டுமல்ல. இந்தியாவில் வாழும் ஏழை முஸ்லிமுக்குக் கூட. ஒரு கட்டத்தில், வசதி வாய்ப்புகள் இல்லை - யாராவது ஒருவர் படிப்பதை விட்டுக் கொடுத்தால் மட்டுமே மற்றவருக்கு வாய்ப்பு என்று வந்து விடுகிறது. அந்த சமயத்தில் - அது இயற்கையாக ஆண்களுக்குப் போய்விடுகிறது. சில சமயங்களில் - அது இரண்டு ஆண்களுக்கிடையேயான போட்டியாக கூட மாறி விடுகிறது. ஒரு சகோதரனைப் படிக்க வைக்க குடும்பத்திலுள்ள பிற அங்கத்தினர் அனைவரும் உழைத்தால் தான் ஆயிற்று என்ற நிலைமையில் பெண்களை எங்கே படிக்க வைப்பது?

இன்று நிலைமை மாறி இருக்கிறது.

மற்றபடி - பெணகளுக்கெதிராக வைக்கப் படும் மற்றொரு குற்றச் சாட்டு - உடை.

Dress Appropriate.

இது தான் தாரக மந்திரம். இயல்பாய் உணர, பிற ஆடவரின் பார்வைகளைத் தவிர்க்க, please do dress appropriately. அவ்வளவு தான். இன்று சேலையையே - மிக மிக கண்ணியமாக உடுத்த முடியும். அதையே மிக மிக ஆபாசமாக உடுத்த முடியும். அப்படியானால் எது தகுந்த முறை.? இது ஒரு பெரிய தர்க்கமாகலாம்.

அதனால் தான் இதற்கு எளிய ஒரு விடை. உடல் முழுவதையும் மறைக்கும் ஒரு அங்கி. தலைக் கவசமெல்லாம் அவரவர் சேர்த்துக் கொண்டது. தலையை மறைத்துக்கொள்ளுதல் என்பதை முகத்தை என்று எடுத்துக் கொண்டார்கள் போலும். மேலும் இந்த பர்தா என்பது பொது இடங்களிலும், பிற ஆண்கள் புழங்கும் இடங்களிலும் மட்டும் தான் அணிய வேண்டியதே தவிர - பெண்கள் மட்டுமே இருக்கும் இடத்திலோ, அல்லது குடும்ப அங்கத்தினர்கள் மட்டும் இருக்கும் இடத்திலோ அணியத் தேவையில்லை.

இப்பொழுது சொல்லுங்கள் - ஒரு பெண் ஒரு நாளில் எத்தனை மணி நேரம் - இந்த உடையை அணிய வேண்டுமென்று? அப்படி இருந்தும் இன்று இது முஸ்லிம் பெண்களிடையே a preference of individuals என்று தான் சொல்ல வேண்டும். பல முஸ்லிம் பெண்கள் முகமூடி அணிவதைப் போன்று அணிவதை விட்டு விட்டு நாசுக்காக ஆனால் அதே சமயம் கண்ணியமாக உடை உடுத்துகின்றனர். மீண்டும் பொருளாதாராம் விளையாடுகிறது. வகைவகையான உடைகள் இல்லாத பொழுது - இந்த பர்தா உடை அந்த ஏழ்மையை மூடி மறைக்கிறது. ஒரு சமத்துவத்தைத் தருகிறது.

பர்தா அணிவதால் பெண்கள் அடிமைப்பட்டு விட்டார்கள் என்பதெல்லாம் சுத்தப் பொய். பொருளாதார வசதியற்ற நிலைமை தான் சில குறைகளுக்குக் காரணமாக விளங்குகிறது.

அவற்றைக் களையும் பொழுது - ஐந்து வருடங்களுக்கு ஒருமுறை சட்டம் போட்டுத் தான் உரிமை முழக்கம் செய்யவேண்டும் என்ற நிலை அல்லாமல், பிறப்பினாலேயே தங்கள் உரிமைகளை இந்த பெண்கள் அடைவார்கள்.

அது வரையிலும், ஆடு நனைகிறேதே என்று அழும் ஓநாய்களாக யாரும் மாறாமல் இருந்தால் சரிதான்.